Kastanjehoning wordt door bijen gemaakt met nectar uit de bloemen van de tamme kastanjeboom. Bij veel mensen is deze honing onbekend, maar zeker de moeite waard om eens te proberen!
De boom waar de tamme kastanjes aan groeien is inheems in Zuid-Europa, Noord-Afrika en West-Azië. In Nederland en België zijn de bomen ingevoerd door de oude Romeinen. Tegenwoordig komt de boom in ons land meestal verwilderd voor.
Italië staat bekend om zijn kastanjehoning. Deze honing is in Italië dan ook volop te koop in de maanden mei tot en met juli. Het wordt door de Italianen veel gebruikt om mee te koken.
Unieke eigenschappen
De kleur van kastanjehoning is bijna hetzelfde als van de tamme kastanje. Het is een van de donkerste honingsoorten die er is. De kleur varieert van amberbruin tot bijna zwart. Deze donkere honing bevat hoge concentraties mineralen, looizuur, fructose en stuifmeel. Het stuifmeel is natuurlijk niet te zien, het is daar te klein voor. De honing is vloeibaar en versuikert niet snel.
De geur en smaak
De smaak en geur van de donkere honing is echt wel uniek te noemen. De smaak is lichtzoet en tegelijk een beetje bitter. De geur van heeft iets kruidigs en leerachtigs.
Toch is de ene honing de andere niet. De smaak hangt sterk af van de regio waar de honing vandaan komt. Er bestaan verschillende soorten kastanjebomen waardoor de honing net iets anders smaakt.
Het gebruik
In Italië wordt kastanjehoning heel veel gebruikt. De Italianen gebruiken de honing vooral tijdens het koken van herfstmaaltijden. De honing wordt ook bij kaas gebruikt. Een beetje van de honing over Ricottakaas, kwarkkaas (bijvoorbeeld Stracchino) of Parmezaanse kaas wordt in Italië veel gegeten.
Verder wordt de honing in zoete gerechten gebruikt, zoals gebak, taart of koekjes. Dit is vooral geschikt voor mensen die van iets minder zoet houden.